Het vermogen van onze verbeeldingskracht
In de stad is er vaak weinig ruimte. Huizen staan dicht naast elkaar, in wijken met scholen, bedrijven en winkels. Toch krijgen mensen het voor elkaar om vredig samen te leven. Ze halen het meeste uit de beperkte ruimte die ze hebben door slimme trucjes in het huis uit te voeren. Als ze geen tuin hebben, gaan ze vaker naar het park. Of ze leggen een Frans balkon aan, wat de mogelijkheid geeft om frisse lucht te scheppen zonder de trappen naar beneden te lopen. Ook al heeft een Frans balkon weinig ruimte, dankzij de verbeeldingskracht van mensen kan het alsnog aanvoelen alsof zo’n klein stukje een grootste mogelijkheid geeft.
De meest slimme oplossingen
Ook al lopen mensen eigenlijk gelijk tegen het balkon hek op, ze kunnen zich op het belkon inbeelden dat ze een grootse buitenruimte bezitten. Zelfs binnen een huis waar vaak een familie dicht op elkaar woont bedenken mensen de meest slimme oplossingen. Toen ik klein was deelde mijn broer en ik een kamer. De helft van de kamer was roze geverfd en de helft van de kamer blauw, zodat wij beiden het gevoel hadden dat we een eigen deel van de kamer bezitten. Onze verbeeldingskracht gaf ons de mogelijkheid om te doen alsof we allebei een eigen kamer hadden en hierdoor ging het samenleven veel beter.
Wegdromen uit de stad
Daarnaast geeft onze verbeeldingskracht ons de mogelijkheid om af en toe weg te dromen uit te stad. We kunnen onze ogen sluiten en doen alsof we in ons favoriete vakantieoord zijn, alsof we door de bossen lopen of alsof we ons op het strand bevinden waar we laatst een foto van zagen. Als we gek worden van de beperkte ruimte, geeft onze verbeeldingskracht ons een uitweg. Boeken en films helpen hier ook bij; we kunnen ons inbeelden in de karakters en zo andere plekken en andere activiteiten via hen doormaken.
